Depresja-poważna choroba duszy...

UŻYTKOWNIK

Nie zalogowany
Logowanie
Załóż nowe konto

KONKURS

We wrześniu nagrodą jest książka
Wielki Gatsby
Francis Scott Fitzgerard
Powodzenia.

SPONSOROWANE

Sen o Ważnym Dniu

Opowiadanie napisane na konkurs związany ze słowem "JUBILEUSZ". Horror... swego rodzaju (nie do końca poważny).

Bliskie spotkania

Chodźmy...

Podstęp

Historia trudnej miłości, która powraca po latach.

Krzyż

Traumatycznie. Przeczytaj i spróbuj zrozumieć, co powinno spotkać właśnie Ciebie.

Liście lecą z drzew

Krótki wiersz

Brak

Wiersz filozoficzny

Dwa dni z życia wariata.

Rozważania o normalności? Co to jest normalność a co nienormalność?

Zapach deszczu.

Takie moje wspomnienia.

Nowa Atlantyda

Jedna z przyszłości futurystycznych zawartych w e-booku "Futurystyka" (Przyszłość kiepska)

Nowozrodzenie

Czym jest zbawienie.

REKLAMA

WYBIERZ TYP

Opowiadanie
Powieść
Scenariusz
Poezja
Dramat
Poradnik
Felieton
Reportaż
Komentarz
Inny

CZYTAJ

NOWE OPOWIAD.
NOWE TYTUŁY
POPULARNE
NAJLEPSZE
LOSOWE

ON-LINE

Serwis przegląda:
2058
użytkowników.

Gości:
2058
Zalogowanych:
0
Użytkownicy on-line

REKLAMA

POZYCJA: 21847

21847

Depresja-poważna choroba duszy...

Data
06-01-11

Typ
R-reportaż,

Kategoria
Aktualności/Psychologia/Środowisko

Rozmiar
3 kb

Czytane
14321

Głosy
7

Ocena
4.29

Zmiany
06-01-11

Dostęp
W -wszyscy

Przeznaczenie
W-dla wszystkich

Autor: meditative-rose

Podpis: meditative-rose

reportaż o depresji :)

Opublikowany w:

Depresja-poważna choroba duszy...

Dotknąć może każdego- nieważne czy jest on stary czy młody, biedny czy bogaty. Jest zwyczajną chorobą, którą się leczy i której można zapobiec…Wśród młodzieży ma swoją odmianę zwaną depresją adolescencyjną.

Każdemu w życiu towarzyszą chwile załamania nerwowego i smutek. W okresie dorastania często łapiemy tzw. „dołki”. Sprawa nabiera powagi, gdy stan podłamania trwa tydzień, dwa, trzy…I nie zdaje się polepszać.
Justyna- z pozoru normalna dziewczyna, życzliwa, miła, wzorowa uczennica. Niewiele osób w nowej szkole wie o jej przeszłości. „Zaczęło się całkiem niepozornie. Rzucił mnie chłopak, olała przyjaciółka, mama nie miała dla mnie czasu. Przez kilka dni nie wychodziłam z łóżka i ciągle płakałam. Wtedy nie miałam pojęcia jak to się skończy. Mama o niczym nie wiedziała. Całymi dniami przebywała poza domem. Ojciec opuścił nas, kiedy miałam 2 latka. Nigdy nie dowiedziałam się dlaczego. Straciłam całą wiarę w siebie, całymi dniami spałam lub płakałam. Nie dochodziły do mnie słowa znajomych w stylu „Weź się w garść, ile jeszcze będziesz się nad sobą użalać?”. Teraz wiem, że to były początki mojej choroby. Do przygnębienia doszedł również brak apetytu, bezsenność, bóle głowy, brzucha i wewnętrzny niepokój. Czułam się jak w klatce. W ciągu miesiąca schudłam prawie 15 kilogramów.”- Justyna przerywa i wpatruje się w jeden punkt przed sobą. Nie lubi wspominać tego etapu swojego życia. „ Była jedna jedyna rzecz, dzięki której odzyskiwałam trochę wewnętrznego spokoju. Po prostu brałam jakikolwiek ostry przedmiot do ręki i kaleczyłam się. Najczęściej były to żyletki, nożyczki lub noże. Dawało mi to dużą ulgę, choć teraz wiem, że to było głupie. Ale ślady pozostały. To takie moje osobiste pamiątki. Przypominają o rzeczywistości. Na szczęście teraz wiem, że żyje się tylko raz…” – mówi, i uśmiecha się smutno. Miała szczęście, że ostatecznie wylądowała u psychologa. Gdyby nie pomoc lekarska, mogło by się skończyć inaczej. Depresję każdy przechodzi inaczej. To zależy od naszego charakteru. Ważne jest, jak reagujemy na życiowe niepowodzenia, jakie mamy ambicje w stosunku do siebie, i jaka jest nasza samokrytyka. Ludzie chorzy na depresję często znajdują rozwiązanie w alkoholu, narkotykach, samookaleczeniu się lub ostatecznie śmierci. Badania wykazują, że przyczyną depresji może być utrata czegoś lub kogoś ważnego, niepowodzenia w szkole lub pracy lub odrzucenie przez grupę. Osoby chore nie potrafią same sobie pomóc, dlatego potrzebują opieki lekarskiej. Najczęściej kończy się psychoterapią i lekarstwami. Depresyjni powinni być otoczeni opieką również ze strony środowiska, w którym przebywa. Potrzebuje akceptacji, czułości i zrozumienia. Same słowa „weź się w garść” nie wystarczają, a wręcz dają do zrozumienia choremu, że jest beznadziejny i wzmagają poczucie winy. Większość chorych wychodzi z depresji, lecz zdarzają się samobójstwa. Niestety, często dopiero po fakcie otoczenie orientuje się co działo się przez tyle czasu z chorym. I wtedy nasuwa się pytanie: „Dlaczego?”.
Depresja jest naprawdę poważną chorobą i nie należy jej lekceważyć. Chorym może pomóc tylko lekarz. Czasami przychodzi i odchodzi całkiem niespodziewanie, a u młodzieży jest szczególnie skomplikowana, gdyż młodzi oprócz swoich problemów, często odczuwają również problemy rodziców i bliskich…

Podpis:

meditative-rose

ok.października

Dodaj ocenę i (lub) komentarz

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ OCENĘ

Twoja ocena:


5	4,5	4	3,5	3	2,5	2	1,5	1

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ KOMENTARZ

Twój komentarz: