Moje osiedle

Zoja widzi to, czego inni nie dostrzegają - demony, które wpełzają do ludzkich dusz. Jako świecka egzorcystka dostaje sprawy, których nawet duchowni nie chcą tknąć. Kiedy jej anioł stróż odchodzi bez słowa, Watykan stawia ją przed wyborem: albo szy

REKLAMA

WYBIERZ TYP

Opowiadanie
Powieść
Scenariusz
Poezja
Dramat
Poradnik
Felieton
Reportaż
Komentarz
Inny

CZYTAJ

NOWE OPOWIAD.
NOWE TYTUŁY
POPULARNE
NAJLEPSZE
LOSOWE

ON-LINE

Serwis przegląda:
1279
użytkowników.

Gości:
1279
Zalogowanych:
0
Użytkownicy on-line

REKLAMA

POZYCJA: 24548

24548

Moje osiedle

Data
06-04-24

Typ
O-opowiadanie

Kategoria
Biografia/Środowisko/Mitologia

Rozmiar
2 kb

Czytane
2374

Głosy
1

Ocena
2.00

Zmiany
06-04-24

Dostęp
W -wszyscy

Przeznaczenie
W-dla wszystkich

Autor: Krystian

Podpis: Krystian

Wena dorwala mnie w pracy przecztaj to zgadniesz przy czym... Jak to czasem ciezko poprostu zyc...

Opublikowany w:

Moje osiedle

Ojca strąciłem w wieku 5 lat. Wyszedł mówiąc, że idzie coś zjeść. Znaleziono później jego ciało dość nie daleko domu. Nikt nie miał pojęcia jak zginął, leżał na ziemi z podkurczonymi nogami.
Tak. Moje osiedle jest wyjątkowo nie przyjazne życiu. Co dzień się słyszy, że ktoś nie powrócił do domu. Z stamtąd skąd pochodzę nie chowamy naszych zmarłych, pozostawiamy ich tam gdzie uleciała z nich egzystencja. Ich ciała znikają kiedy śpimy. Nikt nie wie co się naprawdę z nimi dzieje, niektórzy mówią, że nocą po świecie przechadzają się "Gengalesy" - gigantyczni, sięgający niemal po same niebo posłańcy bogów.
Moja matka jest naprawdę dzielna. Nie podała się i samotnie wychowała mnie i resztę swojego licznego potomstwa. Uwielbiam zabawy z rodzeństwem. Często chowamy się po różnych zakamarkach a jedno z nas szuka reszty. Często robimy również wypady na lody.
Uwielbiam lody. Lody i różne ciasta. Najbardziej sernik. Ogólnie mówiąc dobre z nas dzieciaki.
Wracając do kwestii "Gengalesów" to pamiętam jak babcia opowiadała, że widziała kiedyś jednego. Mówiła, że był wielki i obrzydliwy. Wspominała jaką to wielką mocą emanował. Nikt mojej babci nie wierzył, uznano ją za starą wariatkę. Ja jej wirzę i sam mam nadzieje kiedyś również ujrzeć posłańca bożego.
Snucie marzeń było takie fascynujące. Co raz więcej myślałem o "Gangalesach". Co zrobię jak ich spotkam.
W końcu przyszedł dzień w którym wszystko się zmieniło. Ziemia zadrżała i przesunęło się wielkie domostwo. Z nieba zaczął lać się ognisty deszcz. Jego opary były tak duszące wkradały się do wnętrzności i paliły. Zacząłem uciekać, biegłem ile sił aby uciec przed śmiercią. Biegłem długo po przez miejsca do których jeszcze nigdy nie dotarłem.
Dzień w którym nadeszły "Gangalesy" był ostatnim dla wszystkich tych których znałem. Być może była to jakaś boska kara, ale dlaczego mnie ominęła? Czyżby dlatego, że jestem jedynym prusakiem który umie pisać?

Podpis:

Krystian

24.04.2006

Dodaj ocenę i (lub) komentarz

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ OCENĘ

Twoja ocena:


5	4,5	4	3,5	3	2,5	2	1,5	1

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ KOMENTARZ

Twój komentarz: