Puzzle

UŻYTKOWNIK

Nie zalogowany
Logowanie
Załóż nowe konto

KONKURS

W marcu nagrodą jest książka
LATA
Annie Ernaux
Powodzenia.

SPONSOROWANE

Dzwonnik z Notre Dame

W gruzy się sypie...

Bliskie spotkania

Chodźmy...

Róża cz. 5

Tutaj kończy się śledztwo. Czy Hank odnajdzie Różę i zabójcę Rufusa?

Sen o Ważnym Dniu

Opowiadanie napisane na konkurs związany ze słowem "JUBILEUSZ". Horror... swego rodzaju (nie do końca poważny).

Podstęp

Historia trudnej miłości, która powraca po latach.

Liście lecą z drzew

Krótki wiersz

Dwa dni z życia wariata.

Rozważania o normalności? Co to jest normalność a co nienormalność?

Brak

Wiersz filozoficzny

Zapach deszczu.

Takie moje wspomnienia.

Nowa Atlantyda

Jedna z przyszłości futurystycznych zawartych w e-booku "Futurystyka" (Przyszłość kiepska)

REKLAMA

WYBIERZ TYP

Opowiadanie
Powieść
Scenariusz
Poezja
Dramat
Poradnik
Felieton
Reportaż
Komentarz
Inny

CZYTAJ

NOWE OPOWIAD.
NOWE TYTUŁY
POPULARNE
NAJLEPSZE
LOSOWE

ON-LINE

Serwis przegląda:
1424
użytkowników.

Gości:
1423
Zalogowanych:
1
Użytkownicy on-line

REKLAMA

POZYCJA: 43433

43433

Puzzle

Data
08-02-15

Typ
O-opowiadanie

Kategoria
Inne/Inne/Inne

Rozmiar
1 kb

Czytane
1086

Głosy
1

Ocena
5.00

Zmiany
08-02-15

Dostęp
W -wszyscy

Przeznaczenie
W-dla wszystkich

Autor: Luzak

Podpis: luz_ak

...

Opublikowany w:

opowiadania.pl

Puzzle

W moim pokoju na poszarpanym dywanie, siedzę i rozmyślam. Po jakimś czasie, zauważam przy mojej prawej stopie rozsypane puzzle. Zaciekawiły mnie. Wystarczyło tylko na nie spojrzeć, aby zdążyły zaczarować. Zaczynam składać. Kawałek za kawałkiem, dopasowuje odłamki.
Można już zacząć odczytywać niektóre fragmenty.
Co widzę?
Same znane mi twarze oraz te mniej mi znane. Dziwne. Składam dalej. Myślę... "Muszę złożyć je do końca, jeszcze dziś". Kolejne twarze. Teraz zaczynają ukazywać się jakieś sceny z mego życia.
Czyżby to były moje prywatne puzzle? Puzzle życia? Puzzle mojego życia?
Chcę układać dalej, ale słyszę kroki zbliżające się do mojego pokoju. Szybko. Zwijam i chowam układankę "mnie".
Siedzę na moim poszarpanym dywaniku i znowu zaczyna się kłótnia. Kłótnia o mnie? Pewnie! Kłótnia mego życia!
Tak jak co dzień. To nic, jutro zacznę od nowa układać siebie.

Podpis:

luz_ak

luty

Dodaj ocenę i (lub) komentarz

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ OCENĘ

Twoja ocena:


5	4,5	4	3,5	3	2,5	2	1,5	1

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ KOMENTARZ

Twój komentarz: