Być sobą...

Zoja widzi to, czego inni nie dostrzegają - demony, które wpełzają do ludzkich dusz. Jako świecka egzorcystka dostaje sprawy, których nawet duchowni nie chcą tknąć. Kiedy jej anioł stróż odchodzi bez słowa, Watykan stawia ją przed wyborem: albo szy

REKLAMA

WYBIERZ TYP

Opowiadanie
Powieść
Scenariusz
Poezja
Dramat
Poradnik
Felieton
Reportaż
Komentarz
Inny

CZYTAJ

NOWE OPOWIAD.
NOWE TYTUŁY
POPULARNE
NAJLEPSZE
LOSOWE

ON-LINE

Serwis przegląda:
1255
użytkowników.

Gości:
1255
Zalogowanych:
0
Użytkownicy on-line

REKLAMA

POZYCJA: 47514

47514

Być sobą...

Data
08-09-12

Typ
I-inny

Kategoria
Opowiadania.pl/Inne/Inne

Rozmiar
1 kb

Czytane
3217

Głosy
4

Ocena
4.75

Zmiany
08-09-16

Dostęp
W -wszyscy

Przeznaczenie
--

Autor: Czarny1971

Podpis: Czarny

...

Opublikowany w:

Być sobą...

Wszystko co żywe rośnie w górę, ale nie jest wolne. Najwyższe gałęzie chwytają w pułapkę powietrze i światło, lecz żywią się nimi... tylko nieskończony żar na ziemi...

W świetle prawdziwego znaczenia wszystko co ważne staje się trywialne. Tak jak całe życie na ziemi wydaje się niczym wobec śmierci. Myślenie zabija poznanie. Nie tyle zabija co wyławia, destyluje poznanie w wiedzę. Kiedy fruwałem po raz pierwszy poczułem życie. Nic nie uciskało mnie od spodu. Żyłem w pełni powietrza. Ani jednej bariery łamiącej powietrzne przestrzenie. Wszystko warto oddać za to by znaleźć się w powietrzu i być żywym. Ptak nie myśli o tym co robi. Jednym swobodnym ruchem skrzydeł odrzuca wszystko w jednej chwili. Wszystko bym dał by się tego nauczyć. Gdybym chociaż mógł zbliżyć się na tyle do ptaków by dzielić ich radości. Gdybym mógł patrzeć na te ptaki, jak patrzy się na film i wczuć się w nie. Wtedy już coś bym wiedział. Gdybym mógł zaprzyjaźnić się z ptakiem i być w nim kiedy fruwa i czuć co myśli, wtedy w jakiś sposób też wznosił bym się wysoko...

Widzimy tylko poprzez serce. To co jest najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Jak musi patrzeć na naszą niewolę ptak? Myślę jak urzeczywistnić to co wiem, ale czego nie umiem uchwycić. Ściąga mnie w dół. Ziemia tkwi we mnie. W moich kościach krąży pył...

Być sobą to być mgnieniem na firnamencie snu, spojrzeniem w ból. Być sobą to być pytaniem, zagadką i wiarą. Być sobą to być odpowiedzią bez słów...

Podpis:

Czarny

luty 2008

Dodaj ocenę i (lub) komentarz

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ OCENĘ

Twoja ocena:


5	4,5	4	3,5	3	2,5	2	1,5	1

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ KOMENTARZ

Twój komentarz: