Historia pewnej znajomości

UŻYTKOWNIK

Nie zalogowany
Logowanie
Załóż nowe konto

KONKURS

W październiku nagrodą jest książka
Przesyłka
Sebastian Fitzek
Powodzenia.

SPONSOROWANE

IRRACJONALNI

Co jeśli twój irracjonalny napęd przestaje działać?

Trzy tematy na spotkanie

Jednoaktowy dramat dotyczący zmyślonej (?) codzienności.

Hagan - Wyjście w mrok

Pierwsze fanowskie opowiadanie w świecie Conana Barbarzyńcy, autorstwa R.E.Howarda.

Hagan - Ciało bez kości

Drugie fanowskie opowiadanie w świecie Conana Barbarzyńcy, autorstwa R.E.Howarda. Kolejne pojawi się niebawem. (Prolog w opowiadaniu Wyjście w mrok)

Telefon, który nigdy nie dzwoni….

Jest to lekka przeróbka, moich pierwszych bazgrołów, opowiada o życiu nastolatka, zabawne perypetie i zdarzenia jakie, zdawałoby się nie mają prawa bytu w normalnym świecie. Jednakże bywa i tak, że takie zdarzenia, w porównaniu z życiem, to nic nadzw

Sen o Ważnym Dniu

Opowiadanie napisane na konkurs związany ze słowem "JUBILEUSZ". Horror... swego rodzaju (nie do końca poważny).

Bliskie spotkania

Chodźmy...

Dzwonnik z Notre Dame

W gruzy się sypie...

TENEBRIS

Ciemność jest wokół nas. A jeśli jest także w Tobie?

INNI

Och, młodzi moi, okultyzm to Wasz wróg! (Z dorosłymi nie inaczej...) Całość w księgarniach.

REKLAMA

WYBIERZ TYP

Opowiadanie
Powieść
Scenariusz
Poezja
Dramat
Poradnik
Felieton
Reportaż
Komentarz
Inny

CZYTAJ

NOWE OPOWIAD.
NOWE TYTUŁY
POPULARNE
NAJLEPSZE
LOSOWE

ON-LINE

Serwis przegląda:
1635
użytkowników.

Gości:
1634
Zalogowanych:
1
Użytkownicy on-line

REKLAMA

POZYCJA: 55221

55221

Historia pewnej znajomości - Epilog

Data
09-07-13

Typ
O-opowiadanie

Kategoria
Dla dzieci/Fantastyka/Pisarstwo

Rozmiar
3 kb

Czytane
2323

Głosy
0

Ocena
0.00

Zmiany
09-07-13

Dostęp
W -wszyscy

Przeznaczenie
W-dla wszystkich

Autor: carys

Podpis: C.V.

...

Opublikowany w:

Historia pewnej znajomości - Epilog

EPILOG

-Carys, dlaczego przerwałaś w najciekawszym momencie? - zapytała Xiitane, dokańczając czytać ostatnią stronę.
Carys odłożyła trzymany długopis, który właśnie wydawał ostatnie tchnienia, i wygodniej rozpostarła się w fotelu.
-W wydawnictwie nie przyjmują zbyt grubych książek - wyjaśniła. - A ja niedługo nadużyję limit, więc muszę jakoś sensownie to przerwać.
-Mogłabyś przynajmniej dopisać, co się stało z Nathanielem. Nie lubię smutnych zakończeń - elfka zaczęła narzekać.
Milo i Arew, wygrzewający się przed kominkiem z pełnymi rozleniwienia minami, popatrzyli po sobie przewidując dalszy ciąg rozmowy ich pań.
-Xii, ja już wychodzę na 101 stronę! - Carys rzuciła długopisem i skrzyżowała ręce na piersiach. - Zresztą czytelnicy będą mogli się o tym dowiedzieć, gdy przeczytają następną część!
Srebrnowłosa elfka nerwowo postukała palcami o blat stołu.
-A mówiłam ci, żebyś pisała maczkiem - zauważyła.
-No wiesz co, ci z wydawnictwa pewnie już dawno by mnie stamtąd za to wykopsali! Nie mają funduszy na lupy! - westchnęła Carys i upiła łyk herbaty, którą właśnie przyniósł im Requel.
-W czym problem dziewczyny? - zapytał, uśmiechając się do elfek.
Xiitane z westchnięciem przekartkowała zapisane strony i pokręciła głową.
-Nie sądziłam, że pismo drowów jest takie niechlujne - stwierdziła.
-Ha, zupełnie jakbyś ty miała lepsze pismo - odgryzła się Carys.
-Spokojnie dziewczyny, tylko bez nerwów - Requel przytrzymał za kołnierz obie elfki, które właśnie miały zamiar pobić sie o to, kto ma bardziej nieczytelną czcionkę. - Czytelnicy czekają na dalszy ciąg - dodał wesoło.
-I szczęśliwy happy end - dodał Milo, siedzący przy kominku.
-Może później rozstrzygniecie, kto ma gorsze pismo? - zaproponował kot.
-A póki co, proponuję użycie maszyny do pisania - Requel spojrzał na elfki i postawił przed siostrą rzeczony przedmiot.
-Robi za dużo kleksów! - mruknęła nadąsana Carys.
-Nie marudź, tylko pisz! - ponagliła ją Xiitane.
-No dobra, ale tylko kilka zdań! - zastrzegła drowka. - Bo mnie naprawdę wyrzucą z wydawnictwa!
-No, to rozumiem - Requel przyjaźnie poklepał ją po ramieniu.

***

Nasi znajomi, stojący nad krawędzią zapadłej podziemnej komnaty, ze smutkiem patrzyli po sobie.
-Już nigdy go nie zobaczę - usta Caryski wykrzywiły się w ponurą podkówkę.
Nagle do uszu zgromadzonych dobiegł zduszony jęk.
-Ej, może ktoś by mi pomógł, co? - jęknął Nathaniel, ostatkiem sił wdrapując się na strome zbocze.
-Nathaniel! Ty draniu! - krzyknęła Carys, podbiegając do mężczyzny i rzucając mu się na szyję. - Jak mogłeś nas tak wystraszyć!
-Tylko spokojnie, siostrzyczko, bo mnie udusisz! - stęknął Nathaniel, gdy drowka ścisnęła go zbyt mocno.
Xiitane, Requel i Inova z wesołymi okrzykami przyłączyli się do towarzyszki i mocno objęli blondyna. Nagle cała piątka straciła równowagę i upadła na trawę, wybuchając gromkim śmiechem.
-Ej no, dosyć już tych czułości - zachichotał Nathaniel. - Mamy przecież jeszcze tyle do roboty... I o ile się nie mylę, nasze konie zostawiono gdzieś nad rzeką.
-No to w drogę! - zamiauczał wesoło Arew.

ciąg dalszy w cz.2 PODRÓŻ BEZ SŁOŃCA

Podpis:

C.V.

lipiec 2004

Dodaj ocenę i (lub) komentarz

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ OCENĘ

Twoja ocena:


5	4,5	4	3,5	3	2,5	2	1,5	1

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ KOMENTARZ

Twój komentarz: