Świeca

UŻYTKOWNIK

Nie zalogowany
Logowanie
Załóż nowe konto

KONKURS

W kwietniu nagrodą jest książka
Folwark zwierzęcy
George Orwell
Powodzenia.

SPONSOROWANE

Szczur powoli wychylił łysy łebek spod sterty odpadków. Jego wąsy ruszały się szybko, gdy gryzoń czujnie obwąchiwał teren i rzucał na wszystkie strony płochliwe spojrzenia. Po dłuższych oględzinach uznał chyba, że jest bezpieczny...

Chciałem być - Rozdział 1... cisza przed rozpierdo

Kiedy 34 letni, niezbyt rozgarnięty życiowo Janek dowiaduje się że może być synem znanego muzyka rockowego jego życie zmienia się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Janek wie że czar może w końcu prysnąć dlatego stara się dotrzeć do rockmana

Dzwonnik z Notre Dame

W gruzy się sypie...

Bliskie spotkania

Chodźmy...

Sen o Ważnym Dniu

Opowiadanie napisane na konkurs związany ze słowem "JUBILEUSZ". Horror... swego rodzaju (nie do końca poważny).

Podstęp

Historia trudnej miłości, która powraca po latach.

Dwa dni z życia wariata.

Rozważania o normalności? Co to jest normalność a co nienormalność?

Liście lecą z drzew

Krótki wiersz

Brak

Wiersz filozoficzny

Zapach deszczu.

Takie moje wspomnienia.

REKLAMA

WYBIERZ TYP

Opowiadanie
Powieść
Scenariusz
Poezja
Dramat
Poradnik
Felieton
Reportaż
Komentarz
Inny

CZYTAJ

NOWE OPOWIAD.
NOWE TYTUŁY
POPULARNE
NAJLEPSZE
LOSOWE

ON-LINE

Serwis przegląda:
2435
użytkowników.

Gości:
2435
Zalogowanych:
0
Użytkownicy on-line

REKLAMA

POZYCJA: 62953

62953

Świeca

Data
10-06-04

Typ
O-opowiadanie

Kategoria
Opowiadania.pl/Fantastyka/Romans

Rozmiar
4 kb

Czytane
3144

Głosy
5

Ocena
5.00

Zmiany
10-06-04

Dostęp
W -wszyscy

Przeznaczenie
W-dla wszystkich

Autor: LadyOfDarkness

Podpis: Lady of darkness

Opowiadanie o miłości oraz bezsilności wobec przemijającego czasu.

Opublikowany w:

4 czerwca 2010

Świeca

Czas się narodzić.
Płomień świecy odbił się w znudzonych tęczówkach, nadając im barwę złota.
Ogień otulał najbliższą sobie przestrzeń ciepłym, przyjemnym światłem, rozganiając mrok. Wydłużał promienie, próbując ukryć w swoim blasku cały pokój, lecz ciemność uparcie nie dawała za wygraną. Przywarła do najgłębszych kątów, niczym w obronnym geście, chroniąc swoje terytorium. Chcąc nie chcąc, rywal zadowolił się postacią dziewczyny, wyciągniętej na podłodze, której oczy śledziły każdy jego delikatny ruch.
Czas przejrzeć.
Leżała na brzuchu, wsparta na łokciach, z głową ułożoną na delikatnych dłoniach. Jasne włosy przybrały w blasku ognia piękną barwę, idealnie pasującą do złota jej oczu. Niepewnie posłał w jej stronę nieco więcej promieni; czuł się dumny, że to właśnie on dodaje jej urody. Miły wyraz twarzy dodał mu odwagi; uśmiechała się łagodnie, tworząc w błyszczących policzkach urocze dołeczki. I tak zabawnie mrużyła oczy, wpatrując się w niego, urzeczona pięknem.
Ostrożnie musnęła ogień koniuszkiem palca, wprawiając go w lekkie drżenie. Zadowolony z nowego doznania otoczył skórę, domagając się więcej pieszczot, lecz nagle dziewczyna odciągnęła dłoń. Szybki gest obudził niepewność; płomień zadrżał, kurcząc się, jakby osłaniając przed przewidywanym atakiem.
Z któregoś kąta dobiegł drwiący syk ciemności; cieszyła się strachem rywala, wykorzystywała szansę, by zagarnąć część jego terenu.
Ogień nawet nie dostrzegł niebezpiecznego ruchu wroga. Wystrzelił w górę, zagłębiając się w oczach dziewczyny.
„Są piękne”, pomyślał.
Falbanki sukienki kołysały się lekko, kiedy machała wesoło nogami w powietrzu, jak dziecko, które spotkała właśnie wielkiej przyjemności.
Czas dorosnąć.
Jej głos odbił się echem po jego głowie. Wniknął do umysłu, przebijając wszystkie bariery. Rozbrzmiewał w uszach, domagając się zapisu w pamięci, zagłuszając wszelkie myśli. Wszystko przestało mieć znaczenie, istniał tylko dźwięczny, słodki głos.
Zaśmiała się, budząc radość również w nim. Nie rozumiał tego; czy czuł się szczęśliwy tylko dlatego, że ona się śmiała? Czy coś się w nim zmieniło?
Ich uczucia zlały się ze sobą. Był od niej zależny; złote oczy mówiły mu, co powinien w tej chwili czuć. Był jak w transie, którego nie chciał nigdy przerywać.
Czas zacząć bal.
Zawirował, otulony jej ciepłym oddechem. Tańczył, próbując przykuć uwagę nieznanej sobie istoty, mając wrażenie, że śledzące go oczy widywał codziennie, przez całe życie. Powtarzane kroki wyrażały radość, zerwanie więzów lęku i zahamowań.
I kolor. Znowu przeganiał mrok ze zdwojoną siłą, kołysząc się na wszystkie strony, kierowany jej oddechem. Ciemność uciekała przed jego blaskiem, sycząc gniewnie, wciskała się w swoje kąty, czekając, aż ten prywatny bal się zakończy. Wiedziała, jak bliski był ten moment, nie dzieliła się jednak tą wiedzą z płomieniem. Być może było w niej więc trochę dobra, które nie pozwalało jej przerwać tak pięknego widowiska swoją wiadomością – chciała, by odszedł szczęśliwy. Kto wie, może i ona kochała?
A może, po prosty, jak przystało na rywala, delektowała się śmiercią ognia? Czy bała się, że wiedząc o nieuniknionym, znajdzie jednak sposób, by zmienić przeznaczenie?
Milczała.
Taniec zbliżał się ku końcowi, delikatne promienie coraz słabiej muskały skórę dziewczyny, coraz więcej wysiłku kosztowało go każde zagłębienie się w złotych tęczówkach. A jej oddech przybierał na sile. Już wiedział, co się stanie. Zaczął odczuwać strach – był niewielkim płomieniem, zdumionym i przestraszonym. Lecz za nic na świecie nie przerwałby tego ostatniego tańca – najpiękniejszego uczucia, jakiego w życiu doświadczył. Wolał umrzeć, znając kolor jej tęczówek, niż żyć bez tej wiedzy.
Czy to tak wygląda miłość?
Ostatni raz rozświetlił pokój, wpadając w jej oczy. Czuł ciepły powiew i w rytm jego uderzeń zaczął dogasać.
Czas odejść.

Podpis:

Lady of darkness

kwiecień 2010

Dodaj ocenę i (lub) komentarz

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ OCENĘ

Twoja ocena:


5	4,5	4	3,5	3	2,5	2	1,5	1

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ KOMENTARZ

Twój komentarz: