Metoda

UŻYTKOWNIK

Nie zalogowany
Logowanie
Załóż nowe konto

KONKURS

W marcu nagrodą jest książka
Córka łowcy demonów
Jana Oliver
Powodzenia.

SPONSOROWANE

Pięć Domen: Opowiadania - Przyjaciej cz. 2

**** Z serii: fauna i flora Ilteris. **** Drele były monstrualnymi rajskimi ptakami o czterech kończynach – nie licząc skrzydeł – zwieńczonych sokolimi pazurami. Upierzenie samców od rozłożystego ogona poprzez szerokie skrzydła aż po g

Własna ścieżka

Drabble (tekst dokładnie ze 100 wyrazów)

Hagan - Wyjście w mrok

Pierwsze fanowskie opowiadanie w świecie Conana Barbarzyńcy, autorstwa R.E.Howarda.

Hagan - Ciało bez kości

Drugie fanowskie opowiadanie w świecie Conana Barbarzyńcy, autorstwa R.E.Howarda. Kolejne pojawi się niebawem. (Prolog w opowiadaniu Wyjście w mrok)

Moc słów

- Wojna przyszła do nas niepostrzeżenie - budzisz się pewnego ranka i już jest. - Gdzie jest, mamo? - zapytała matkę moja sześcioletnia siostra, przecierając zaspane oczy. - Wszędzie, moje dziecko, wszędzie... - odpowiedziała

Topielec

- Tak ślachetnej pani tośmy jeszcze we wsi nigdy nie mieli. Ach, szkoda będzie trochę, jak ją zeżrą. Krótkie i lekkie opowiadanie z serii Wampirojad

Bliskie spotkania

Chodźmy...

TENEBRIS

Ciemność jest wokół nas. A jeśli jest także w Tobie?

Dzwonnik z Notre Dame

W gruzy się sypie...

INNI

Och, młodzi moi, okultyzm to Wasz wróg! (Z dorosłymi nie inaczej...) Całość w księgarniach.

REKLAMA

WYBIERZ TYP

Opowiadanie
Powieść
Scenariusz
Poezja
Dramat
Poradnik
Felieton
Reportaż
Komentarz
Inny

CZYTAJ

NOWE OPOWIAD.
NOWE TYTUŁY
POPULARNE
NAJLEPSZE
LOSOWE

ON-LINE

Serwis przegląda:
1366
użytkowników.

Gości:
1366
Zalogowanych:
0
Użytkownicy on-line

REKLAMA

POZYCJA: 64585

64585

Metoda

Data
10-08-31

Typ
I-inny

Kategoria
Dom-ogród/Komedia/Biznes

Rozmiar
6 kb

Czytane
4943

Głosy
8

Ocena
4.56

Zmiany
20-04-01

Dostęp
W -wszyscy

Przeznaczenie
W-dla wszystkich

Autor: mz510

Podpis: Mariush

Skecz jest o tym, że Polak jak chce to potrafi.

Opublikowany w:

Metoda

Wszystkie prawa zastrzeżone.
Copyright © 2004 by Mariusz Zimoński. All rights reserved.

Mariusz Zimoński

„Metoda”

R - Redaktor
S – Stanisław

Do człowieka w ogrodzie podchodzi redaktor z kamerzystą.

R: - Dzień dobry panie Stanisławie.
S: - Aa! Dzień dobry panie redaktorze, zapraszam serdecznie!
R: - To co? Możemy zaczynać?
S: - Pewnie!
R: - Krzysiek włączaj kamerę.

Zaczyna się wywiad.

R: - Dzień dobry państwu, znajdujemy się dziś we wsi Wargi pod Zieloną Górą
i chcielibyśmy przedstawić pana Stanisława Kloc-Kurę, ponieważ
jest pierwszym człowiekiem na świecie, który w domowych warunkach bez
specjalistycznej aparatury sklonował krzesło. To może być wielki dzień
dla europejskiej nauki.

(Redaktor zwraca się do pana Stanisława)

R: - Panie Stanisławie proszę nam opowiedzieć jak to się wszystko zaczęło?

S: - Rok temu gdzieś, panie redaktorze siedziałem na werandzie i patrzyłem
na swój ogródek. Nudziłem się straszliwie, a właściwie to czegoś mi
brakowało ale sam jeszcze nie wiedziałem czego. Wstałem więc i włączyłem
radio.

R: - Czy wtedy panie Stanisławie nastąpił przebłysk geniuszu?

S: - Nie panie redaktorze he he. Wtedy usłyszałem piosenkę naszego znanego
zespołu Lampart pod tytułem „Sklonuj się sam”. Tak sobie pomyślałem, że takie
klonowanie wniosłoby coś niebanalnego do tego domu.

R: - I co? Chciał się pan najpierw sam sklonować?

S: - Nie skądże, a po co? Rodzinie wystarczam, a poza tym pewnie bym myślał
cały czas, że zięć wszędzie lustra zainstalował, a już nie daj Boże że
zainstalował je czasem na mojej żonie w łóżku... he he ...wieczorem.

R: - No to co pan zrobił?

S: - Postanowiłem sklonować krzesło. Najprędzej to w ogrodzie, bo jakiś taki
pustawy był, tylko marchew, cebula wokoło, żadnego krzaczka.

R: - Ale jaką metodą się pan posłużył, panie Stanisławie?

S: - Zwyczajnie, wziąłem krzesło z kuchni, zakopałem w ogrodzie i tylko
co jakiś czas podlewałem. No i proszę jaki piękny klon mi tu wyrósł
i jakie ma dorodne liście.

R: - Piękny klon! Hmm... I tak po prostu pan podlewał.

S: - Tak po prostu panie redaktorze... he he, tak po prostu.

R: - Wszystko ładnie panie Stanisławie tylko dlaczego ten klon ma niebieskie
liście? To czym pan go podlewał?

S: - No... yyy... takim jednym środkiem... ze sklepu sportowego.

R: - Ze sportowego?!

S: - Trochę poeksperymentowałem ale nie powiem z jakim, zanim nie opatentuję...
he he. Mogę jedynie panu redaktorowi powiedzieć, że po tym środku to nawet
z ruskich pierogów wyszłyby chińskie... he he. Jedyne co jeszcze, to
suszarką dogrzewałem. No taka mała Afryka panie redaktorze... he he,
Afryka – dzika.

R: - Bardzo oryginalny ten pański klon... Mocny jest?

S: - Mocny, a jakże i usiąść na nim można i w karate... he he ...jest niezły.

R: - W karate? Jak to możliwe?

S: - Wie pan, przy silnym wietrze to i liścia potrafi sprzedać! Taki klon to
dobra rzecz. Jak go jeszcze czasem podleję tym specyfikiem, wie pan,
to i pewnie domu popilnuje... he he.

R: - Panie Stanisławie a czy ma pan jeszcze jakieś plany związane z tą metodą,
że tak powiem: „Przemiany materii”?

S: - O panie redaktorze nie będę ukrywać, że mam wiele planów... he he. Na
wiosnę na przykład mam zamiar zsosnować szafę z dziecinnego, tam w rogu, a obok
na jesień... he he ...zbukować mój stary fortepian. Rozstrojony stoi i nikt na
nim już nie pogrywa, no chyba że klon... he he ...coś tam sobie brzęknie.

R: - A czy nie boi się pan, że z takiego rozstrojonego fortepianu, to buk przy
wietrze będzie liśćmi fałszował?

S: - Spokojnie, po takiej dawce jaką mu zaaplikuje... he he ...to i radia
w końcu nie będę potrzebował, tak pięknie będzie szumiał.

R: - To może pan takim leśnym didżejem zostanie? Taki na przykład: DJ buk.

S: - Może tak, perspektyw jest wiele, w końcu w Unii jesteśmy.

R: - Dobrze panie Stanisławie, a co pan jeszcze zamierza?

S: - Widzi pan tamto pole za płotem?

R: - Widzę.

S: - W ciągu dwóch lat zamierzam zdębować wszystkie deski z mojej szopy...
he he. W tajemnicy powiem że mam ich kilkaset.

R: - A nie boi się pan, że zabraknie panu kiedyś tego środka do eksperymentów.

S: - Panie redaktorze, jak nie będzie tego, to w sportowym znajdzie się inny.
Mało jest tych odżywek na półkach? I dlatego mój las, nawet jeśli miałby
być latający... he he ...to i tak powstanie. Może nawet będzie umiał czytać.
Kto wie?

R: - To niesamowite co nam pan tu mówi.

S: - Ale prawdziwe panie redaktorze... he he, jak tu stoję prawdziwe.

R: - W takim razie mam pytanie. Co pan będzie tu robił za kilka lat, kiedy te
sosny, buki i dęby będą już takie dorodne, duże, a może jak pan mówi
skrzydlate?

S: - Jak to co? Pewnie będę... he he ...nowoczesne, futurystyczne meble
produkował, a potem w naszej Unii sprzedawał. Wie pan, w ramach wymiany:
Oni nam „wypasione” owoce, a my im „dziwne” meble. Do tego „grzybów” z lasu
klientowi dorzucę, jak trzeba i chór z brzózek stworzę... he he
...na promocję.

R: - W takim razie życzę panu powodzenia, realizacji marzeń i jak najmniej
kłusowników, co to nie potrafią takich brzózek uszanować!

S: - Dziękuje panie redaktorze.

(Redaktor zwraca się do kamery)

R: - Oglądaliście państwo reportaż, z tak bardzo przez państwa lubianego
cyklu pod tytułem: „POLAK POTRAFI"! Pamiętajcie! Ten program tylko u nas,
w naszej telewizji, na waszym ekranie! Oglądajcie nas, tylko my docieramy
wszędzie, przede wszystkim tam gdzie nie dociera karetka pogotowia
a nawet... Komisja Europejska!

KONIEC
Mariusz Zimoński
Kontakt:Mariusz.zimonski@gmail.com

Podpis:

Mariush

2004

Dodaj ocenę i (lub) komentarz

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ OCENĘ

Twoja ocena:


5	4,5	4	3,5	3	2,5	2	1,5	1

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ KOMENTARZ

Twój komentarz: