Pąki kwitnące żałobą.

UŻYTKOWNIK

Nie zalogowany
Logowanie
Załóż nowe konto

KONKURS

W maju nagrodą jest książka
Przesyłka
Sebastian Fitzek
Powodzenia.

SPONSOROWANE

Miłość z internetu - czytaj kolejne części

XV cz. Czy coś będzie pomiędzy facetami?. Do czego jeszcze może dojść?. Następne części skrócę ze względu na małą ilość tekstów z powodu nowego roku szkolnego 2011/2012. Praktycznie to nie opowiadanie, nie romans. To skopiowane rozmowy pisane przez

Jutro też będą przegrzebki - (2)

...kolejny fragment opowiadania nad którym właśnie pracuję. Zapraszam do lektury :)

Independance day

Wszystko pozamykane to spacer na stację benzynową...

Hagan - Wyjście w mrok

Pierwsze fanowskie opowiadanie w świecie Conana Barbarzyńcy, autorstwa R.E.Howarda.

Hagan - Ciało bez kości

Drugie fanowskie opowiadanie w świecie Conana Barbarzyńcy, autorstwa R.E.Howarda. Kolejne pojawi się niebawem. (Prolog w opowiadaniu Wyjście w mrok)

Moc słów

- Wojna przyszła do nas niepostrzeżenie - budzisz się pewnego ranka i już jest. - Gdzie jest, mamo? - zapytała matkę moja sześcioletnia siostra, przecierając zaspane oczy. - Wszędzie, moje dziecko, wszędzie... - odpowiedziała

Topielec

- Tak ślachetnej pani tośmy jeszcze we wsi nigdy nie mieli. Ach, szkoda będzie trochę, jak ją zeżrą. Krótkie i lekkie opowiadanie z serii Wampirojad

BLÓŹNIERSTFO

Wygłup metafizyczny... Historyjka o ostatniej szansie danej ludzkości. Uwaga, może urazać uczucia religijne, a nawet antyreligijne

Bliskie spotkania

Chodźmy...

TENEBRIS

Ciemność jest wokół nas. A jeśli jest także w Tobie?

REKLAMA

WYBIERZ TYP

Opowiadanie
Powieść
Scenariusz
Poezja
Dramat
Poradnik
Felieton
Reportaż
Komentarz
Inny

CZYTAJ

NOWE OPOWIAD.
NOWE TYTUŁY
POPULARNE
NAJLEPSZE
LOSOWE

ON-LINE

Serwis przegląda:
554
użytkowników.

Gości:
552
Zalogowanych:
2
Użytkownicy on-line

REKLAMA

POZYCJA: 68784

68784

Pąki kwitnące żałobą.

Data
11-06-15

Typ
O-opowiadanie

Kategoria
Pisarstwo/-/-

Rozmiar
3 kb

Czytane
2135

Głosy
0

Ocena
0.00

Zmiany
11-06-15

Dostęp
W -wszyscy

Przeznaczenie
W-dla wszystkich

Autor: Ilonka=)

Podpis: Ilona

Opublikowany w:

www.rumiane-slowa.blog.onet.pl

Pąki kwitnące żałobą.

Ktoś, bardzo zły Ktoś, zasadził na małym skrawku złocistej ziemi - kilka ciemnych ziarenek. Ten bardzo zły Ktoś polecił prostej dziewczynie dbać o nie, jak o ulubione cebulki czerwonych róż. Zgodziła się i obiecała zrobić wszystko, by ziemia wydała szybko dobre plony. Jak dobre, miało się wkrótce okazać. Dziewczyna codziennie wstawała wcześniej, by usiąść na trawie i doglądać swój nowy skarb. Robiła codziennie to samo: nuciła mu, mówiła i podlewała soczyście zimną wodą. Z niepokojem serca czekała na to, co zobaczy. Minęły długie dni, tygodnie, kiedy zaczęła dostrzegać łodygę koloru zgniłej zieleni i kilka listków. Łodygę ozdabiał ciemny, nierozkwitnięty pąk. Dziewczyna czuła więź z kwiatem, który był dla niej zagadką. Im dłużej o niego dbała, tym więcej niepokojów rozkwitało w jej sercu. Mimo wszystko chciała dotrzymać słowa danemu Człowiekowi, który kiedyś zjawił się w jej domu. Ktoś, bardzo zły Ktoś, pojawił się niebawem, by pochwalić Dziewczynę za troskę. Wręczył jej w zamian kilkanaście ziarnek, które polecił zasadzić, gdy tylko poczuje taką potrzebę. Dziewczyna ukryła je w dłoni i pokiwała głową. Długo wpatrywała się w kulejącą postać zmierzającą w stronę lasu. Nie mogła oderwać od niego wzroku, był hipnotyzujący i pociągający, zaczarował ją. Kiedy zniknął za ciemnymi konarami dumnych drzew - poczuła w sercu paraliżujący smutek, podążający cienką strużką po rumianych policzkach Dziewczyny. Zasadziła w złocistej ziemi pozostałe ziarnka. Podlała je, szepnęła kilka słów i wróciła do domu. Przez noc działy się dziwne rzeczy w jej nowym, małym ogródku. Nowe ziarnka szybko wzbiły się ponad to, co je ograniczało, dorównując pięknem kwiatu, który zaczął kwitnąć. Dziewczyna tej nocy nie spała dobrze. Śniła o Człowieku, który podarował jej tych kilka ziaren. Czuła się od niego uzależniona, pozbawiona duszy, jakby zaprzedała ją diabłu. Wczesnym rankiem zbudziło ją wycie koguta. Wstała i na palcach podeszła do okna. Zatkała dłonią usta, gdy zobaczyła Mężczyznę przy kwiatach. Skinął na nią głową, by wyszła. Choć paraliżował ją strach i wcale nie chciała tego zrobić, poczuła się nagle jak marionetka. Przerażona podążała w stronę drzwi, szybko znalazła się koło Człowieka. Złapał ją za dłoń i odsłonił czarne jak noc płatki róż zwrócone ku brunatnej ziemi. Pokiwała głową, rozumiejąc znaki i symbole. Od dziś miała przeżywać żałobę po utracie szczęścia i dobrych chwil. Uroniła jedną łzę, która powoli spływała po jej policzku, raniąc oczy i twarz. W tym samym czasie jeden z trzystu sześćdziesięciu pięciu płatków róż opadł na ziemię, wnikając w nią głęboko. Miał stać się na nowo ziarnem, kwitnącym żałobą. Wokół niej było dwanaście czarnych róż, a każdy z nich miała tę samą ilość płatków, które codziennie uronią jedną łzę cierpienia Dziewczyny. I tak do końca świata, aż Ktoś, bardzo zły Ktoś, nie odnajdzie swojego zagubionego dobra i pięknej czerwieni ulubionych róż.

Podpis:

Ilona

15.06.2011

Dodaj ocenę i (lub) komentarz

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ OCENĘ

Twoja ocena:


5	4,5	4	3,5	3	2,5	2	1,5	1

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ KOMENTARZ

Twój komentarz: