Nieludzkie prawo

Zoja widzi to, czego inni nie dostrzegają - demony, które wpełzają do ludzkich dusz. Jako świecka egzorcystka dostaje sprawy, których nawet duchowni nie chcą tknąć. Kiedy jej anioł stróż odchodzi bez słowa, Watykan stawia ją przed wyborem: albo szy

REKLAMA

WYBIERZ TYP

Opowiadanie
Powieść
Scenariusz
Poezja
Dramat
Poradnik
Felieton
Reportaż
Komentarz
Inny

CZYTAJ

NOWE OPOWIAD.
NOWE TYTUŁY
POPULARNE
NAJLEPSZE
LOSOWE

ON-LINE

Serwis przegląda:
1284
użytkowników.

Gości:
1283
Zalogowanych:
1
Użytkownicy on-line

REKLAMA

POZYCJA: 78374

78374

Nieludzkie prawo

Data
15-06-25

Typ
O-opowiadanie

Kategoria
Opowiadania.pl/Komedia/Przygoda

Rozmiar
2 kb

Czytane
3492

Głosy
0

Ocena
0.00

Zmiany
15-06-25

Dostęp
W -wszyscy

Przeznaczenie
W-dla wszystkich

Autor: hag

Podpis: Hanna Greń

Nie wymawiaj życzenia, bo może się spełnić.

Opublikowany w:

Nieludzkie prawo

Spławik zachybotał i zniknął, potem wynurzył się i położył na wodzie.
Mężczyzna nie od razu to dostrzegł, zajęty pociąganiem kolejnego łyka z na wpół opróżnionej butelki. Zagulgotało. Wędkarz odstawił flaszkę, brudną dłonią obtarł usta i westchnął błogo. Bez większego zainteresowania spojrzał na migoczącą w słońcu taflę jeziora i dopiero teraz zauważył branie.
Złapał wędzisko, zaciął i zaczął zwijać żyłkę. Zdezelowany kołowrotek stawiał opór, zacinając się i skrzypiąc, jednak wola człowieka zwyciężyła. Po kilku minutach nad wodą pojawił się spławik, a na końcu żyłki trzepotała złota rybka.

Pierwsze życzenie po prostu zmarnował. Czemu poprosił o jednorazowe napełnienie butelki, skoro mógł zażądać, żeby była jak bułka-odrostka?
Z drugim nie poszło dużo lepiej. Nowy kołowrotek. Zwyczajnie mu się wypsnęło, a ona od razu spełniła, rybia jej mać!
Uznał, że zanim przejdzie do trzeciego, niezbędne będzie wspomaganie. Wydudlił blisko ćwierć cudownie napełnionej flaszki i dopiero wtedy zabrał się za myślenie. Nie przywykł do takiego zajęcia i aż osłabł z wysiłku, ale było warto.

Bezrobotny Alek Kapoński umarł, za to narodził się polski Al Capone.
Z satysfakcją spoglądał przez okno limuzyny na miasto wyglądające jak Chicago w latach trzydziestych. Był jego niekwestionowanym władcą. Miał teraz wszystko, lecz cały czas jakaś nieprzyjemna myśl kołatała mu w głowie. Wrażenie, że zapomniał o czymś bardzo ważnym.
– Chodźmy na drinka – poprosiła towarzysząca mu seksowna blondyna.
Al rozkazał kierowcy, by zajechał pod ekskluzywną restaurację, do której jeszcze wczoraj nie miał wstępu. „Nie dla elwrów” – słyszał za każdym razem, gdy próbował się doń wślizgnąć. Teraz ten sam bramkarz, zgięty wpół w ukłonie, z rewerencją prowadził ich do najlepszego stolika.
Lokal świecił pustkami. Pusta sala i puste półki za barem. A gdzie alkohol?! Gdzie te cudowne, pełne butelki, do których tak tęsknił?
Nagle sobie przypomniał. Potworne, przerażające słowo oznaczające potworne, nieludzkie wręcz prawo.
– Nie!!!

Podpis:

Hanna Greń

25-6-2014

Dodaj ocenę i (lub) komentarz

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ OCENĘ

Twoja ocena:


5	4,5	4	3,5	3	2,5	2	1,5	1

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ KOMENTARZ

Twój komentarz: