Buruś i traktor

UŻYTKOWNIK

Nie zalogowany
Logowanie
Załóż nowe konto

KONKURS

We wrześniu nagrodą jest książka
Lata
Annie Ernaux
Powodzenia.

SPONSOROWANE

Pięc Domen: Tom 2 - Wiatry Zmiany: cz. 15

ROZDZIAŁ II:

Drugie fanowskie opowiadanie w świecie Conana Barbarzyńcy, autorstwa R.E.Howarda. Kolejne pojawi się niebawem. (Prolog w opowiadaniu Wyjście w mrok)

Hagan - Wyjście w mrok

Pierwsze fanowskie opowiadanie w świecie Conana Barbarzyńcy, autorstwa R.E.Howarda.

BLÓŹNIERSTFO

Wygłup metafizyczny... Historyjka o ostatniej szansie danej ludzkości. Uwaga, może urazać uczucia religijne, a nawet antyreligijne

Dzwonnik z Notre Dame

W gruzy się sypie...

Bliskie spotkania

Chodźmy...

TENEBRIS

Ciemność jest wokół nas. A jeśli jest także w Tobie?

INNI

Och, młodzi moi, okultyzm to Wasz wróg! (Z dorosłymi nie inaczej...) Całość w księgarniach.

Podstęp

Historia trudnej miłości, która powraca po latach.

Krzyż

Traumatycznie. Przeczytaj i spróbuj zrozumieć, co powinno spotkać właśnie Ciebie.

REKLAMA

WYBIERZ TYP

Opowiadanie
Powieść
Scenariusz
Poezja
Dramat
Poradnik
Felieton
Reportaż
Komentarz
Inny

CZYTAJ

NOWE OPOWIAD.
NOWE TYTUŁY
POPULARNE
NAJLEPSZE
LOSOWE

ON-LINE

Serwis przegląda:
1049
użytkowników.

Gości:
1049
Zalogowanych:
0
Użytkownicy on-line

REKLAMA

POZYCJA: 80116

80116

Buruś i traktor

Data
16-11-14

Typ
O-opowiadanie

Kategoria
Dla dzieci/Nauka/Inne

Rozmiar
7 kb

Czytane
8691

Głosy
0

Ocena
0.00

Zmiany
16-11-14

Dostęp
W -wszyscy

Przeznaczenie
W-dla wszystkich

Autor: Nikita39

Podpis: Tamarisa

Buruś wybiera się z tatą na wyjazd traktorem. Co tym razem wymyśli pomysłowy kotek?

Opublikowany w:

Buruś i traktor

Buruś to mały, szary kotek, który jest radością rodziców a jednocześnie wiecznym utrapieniem. Na wołowej skórze nie spisałby pomysłów, jakie przychodzą mu do głowy. A na pewno nie przyszłoby do głowy jego rodzicom, co też ich drogie kociątko może wymyśleć. Starają mu się wytłumaczyć różne rzeczy, ale do Burusia nie zawsze dociera to, co mówią. Nie ma to jak doświadczyć na własnej skórze.
Był słoneczny jesienny poranek. Buruś z apetytem jadł śniadanie razem z rodzicami, gdy odezwał się tata:
- Zaraz po śniadaniu jadę na pole a ty Burusiu bądź grzeczny i pomagaj mamie.
- Jedziesz traktorkiem? - spytał taty.
- Tak. Jadę traktorem w pole, bo trzeba je przed zimą zaorać.
- Mogę pojechać z tobą? - spytał błagalnie kotek.
- Raczej nie - odparł tata. - Będę zajęty.
- Ale ja nie będę przeszkadzał - obiecał Buruś.
Tata jednak nie był zachwycony tym pomysłem. Ale Buruś tak bardzo prosił, że w końcu tata uległ.
- Dobrze, zabiorę cię, ale masz być grzeczny. A teraz ubierz się ciepło, bo na dworze jest chłodno.
Buruś uradowany poderwał się od stołu.
- Hura! Będę jechał traktorem - zakręcił się po kuchni i wpadł w raniona mamy.
Po czym jak szalony wybiegł do swojego pokoju po ubranka. Ubrany w kurtkę, czapkę i buciki z niecierpliwością czekał przed domem na tatę. Już po chwili z garażu wyjechał traktor i Buruś z niecierpliwością do niego wsiadł, i usadowił obok taty. Z przejęciem patrzył na wnętrze pojazdu. Tutaj wszystko było dla niego nowe. Wiedział już, do czego służy kierownica, ale te wszystkie inne przyciski, światełka i wskaźniki były dla kotka obce. Po drodze o wszystko wypytywał tatę.
- Tato a jakbym tak sam chciał pojechać? - na koniec spytał ostrożnie.
- Jesteś za mały syneczku - uśmiechną się tata. - Tylko dorośli mogą kierować traktorem. Dla dzieci jest to zbyt niebezpieczne.
- Co tu może być niebezpiecznego - mrukną Buruś do siebie. - Przekręcam kluczyk w stacyjce, wrzucam bieg, naciskam gaz do dechy i jadę kręcąc kierownicą - mruczał do siebie to, co usłyszał do taty.
- To wcale nie jest takie proste - ostrzegł go tata, który doskonale słyszał mruczenie synka. - Lepiej dla ciebie będzie jak zachowasz swoją wiedzę na- później jak będziesz starszy. A na razie lepiej będzie jak nic nie będziesz dotykać w traktorze. Dobrze?
Buruś tylko pokiwał głową. Dojechali na pole. Tata przesuną dźwignię opuszczając pług i zaczął orać pole. Buruś patrzył z podziwem jak tata sprawnie prowadzi traktor. Ciekawe czy ja bym tak umiał, przecież to nie może być trudne, przemknęło mu po główce. Tata kręci kierownicą i pojazd sam jedzie. W swoich marzeniach Buruś już prawie widział się za kierownicą traktora. Jego rozmyślania przerwał głos taty.
- Ja na chwilę muszę wysiąść. Posiedzisz tu grzecznie i poczekasz na mnie? Tylko pamiętaj, niczego tu nie dotykaj.
Buruś skiną główką. Tylko przez chwilę siedział spokojnie a potem zaczął się wiercić. Obejrzał się do tyłu, aby zobaczyć gdzie jest tata. Tata stał pod gruszą na miedzy i rozmawiał z sąsiadem. Buruś ciężko westchną, wiedział, że jak dorośli się rozgadają to czasami nie wiedzą, kiedy mają skończyć i można na nich czekać wiecznie. Kotek dla zabicia nudy usiadł na fotelu za kierownicą i zaczął nią kręcić wyobrażając sobie, że jedzie traktorem. Ale w końcu i to mu się znudziło. Spojrzał przez szybę do tyłu czy czasem tata nie idzie. Nie szedł. Buruś potoczył wzrokiem po wnętrzu pojazdu w poszukiwaniu czegokolwiek do zabawy. Nagle jego wzrok zatrzymał się na kluczyku tkwiącym w stacyjce. Burusiowi zabłysły oczy. Trochę nieśmiało przekręcił kluczyk w stacyjce, nacisną sprzęgło i podejrzanym u taty ruchem wrzucił pierwszy bieg, po czym nacisną na gaz. Ku zaskoczeniu i radości Burusia traktor ruszył z miejsca. Buruś mocno złapał za kierownicę i ku własnemu zadowoleniu pojechał do przodu. Prowadzenie pojazdu bardzo mu się spodobało i stwierdził, że to świetna zabawa. Kotek nie miał pojęcia, że z tyłu za traktorem biegnie przerażony tata.
Frajdę miał do chwili, gdy dostrzegł, że zbliża się do drogi przecinającej pola, za którą rozciąga się wiśniowy sad a on jechał prosto na niego. Zbyt późno spróbował skręcić na drogę, co mu się nie udało i Buruś jechał wprost na drzewo. Przeraziło go to do tego stopnia, że puścił kierownicę, łapkami zasłonił oczy i odruchowo zabrał nogę z gazu. Tylko to uratowało go od walnięcia w drzewo. Traktor zatrzymał się o parę centymetrów od rozłożystej wiśni. W chwilę potem do pojazdu wpadł tata, wyciągnął Burusia trzęsącymi się łapkami i mocno przytulił do siebie.
- Nic ci się nie stało łobuziaku?
- Nic - miaukną Buruś. - Tylko się przestraszyłem - przyznał i mocno przytulił się do taty.
- A tak cię prosiłem żebyś niczego nie ruszał - odezwał się tata odstawiając syna na ziemię. - Czy wiesz jak to mogło się skończyć?
Buruś poczuł się jak winowajca i opuścił wzrok na swoje buciki.
- Mogłeś rozbić traktor i zrobić sobie krzywdę. Nawet na chwilę nie można zostawić cię samego. Jedziemy do domu.
Gdy byli już w mieszkaniu tata wszystko opowiedział mamie.
- I co mam teraz z nim zrobić, co? - spytał na zakończenie. - Sprawić mu lanie?
Był zły na synka, lecz jednocześnie czuł ulgę, że nic mu się nie stało.
Kotek stał z opuszczonym łebkiem niczym winowajca, bo i tak też się czuł. Wiedział, że zrobił źle, ale co na to rodzice?
- Burusiu, kotku - mama wzięła go na kolana. - Wiesz, że źle zrobiłeś?
Kotek pokiwał łebkiem na tak.
- No właśnie - westchnęła mama. - Nie dość, że nie posłuchałeś taty to jeszcze sam sobie mogłeś zrobić krzywdę. Twoje działanie było bezmyślne i mogło doprowadzić do nieszczęścia.
- Trzeba synku myśleć i nie szarżować z głupotą - tata poparł mamę. - Pedał gazu i kierownica to nie wszystko, aby być dobrym kierowcą.
- Trzeba doświadczenia i rozumu, aby móc kierować nie tylko traktorem, ale i samochodem - dodała mama. - Mam nadzieję, że to rozumiesz.
Buruś spojrzał w oczy mamy i gorliwie pokiwał łebkiem.
- Faktem jednak jest, że zrobiłeś źle i powinieneś ponieść karę - odezwał się tata i zdaniem Burusia spojrzał na niego srogo.
Kotek ciężko westchną gotów ponieść konsekwencje swojego niemądrego zachowania. Wyswobodził się z objęć mamy i staną przed rodzicami.
- To, jaką karę dostanę? - spojrzał na nich z niepokojem. - Mam zamieść podjazd, nie dostanę deseru?
- Nie Burusiu, po prostu nie kupimy ci roweru, bo pojazdy mogą prowadzić tylko osoby odpowiedzialne i rozsądne - odezwał się tata.
Buruś z rozpaczą spojrzał na mamę. Tak chciał dostać rower. Miał obiecane, że dostanie go na urodziny a teraz przez jeden głupi wyskok…
- Już nigdy nie dotknę kierownicy w traktorze, przysięgam - podniósł łapkę do góry w geście przysięgi. - I będę mądrym kotkiem.
- I dwa razy pomyślę nad tym, co zrobię - dodał tata.
- Tak, właśnie tak - z entuzjazmem podłapał, Buruś. - Mamo może inną karę? - spojrzał na nią błagająco. - Tak bardzo chciałbym dostać rower. Mogę przez tydzień myć naczynia po obiedzie, mogę zamiatać wszędzie, mogę… mogę właściwie wszystko - był tak zdesperowany, że zaczął się jąkać. - Może być każda inna kara, ale nie ta. I obiecuję, że jak dostanę rower to od razu zdam egzamin na kartę rowerową - spojrzał na nich błagalnie z tak rozbrajającą miną, że obydwoje mimo woli parsknęli śmiechem.

Podpis:

Tamarisa

08.11.2016

Dodaj ocenę i (lub) komentarz

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ OCENĘ

Twoja ocena:


5	4,5	4	3,5	3	2,5	2	1,5	1

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ KOMENTARZ

Twój komentarz: