Chciałem być - Rozdział 1... cisza przed rozpierdo

UŻYTKOWNIK

Nie zalogowany
Logowanie
Załóż nowe konto

KONKURS

W maju nagrodą jest książka
Wszystkie złe miejsca
Joy Fielding
Powodzenia.

SPONSOROWANE

Wymierające plemię...

Dużo później Zielonka siedział wraz z Zimą w Ściętej. Była to trzecia z murowanych karczm znajdujących się na terenie Targu. Najmniejsza i zdecydowanie najmniej wystawna, jednak wciąż gwarantowała swojej właścicielce przyzwoite zyski zwłaszcza w tym

Targ - Dzień I - Rozdział III

Gdy wrócili pod Sanctum zgromadzony tłum blokował już niemal całą aleję. Zielonka rozglądał się ciekawie i chłonął wzrokiem wszystko co działo się wokół. A było co podziwiać, choć najwięcej zgromadzonych odzianych było raczej skromnie, w proste maski

Targ - Dzień I - Rozdział I

Szczur powoli wychylił łysy łebek spod sterty odpadków. Jego wąsy ruszały się szybko, gdy gryzoń czujnie obwąchiwał teren i rzucał na wszystkie strony płochliwe spojrzenia. Po dłuższych oględzinach uznał chyba, że jest bezpieczny...

Targ - Dzień I - Rozdział II

Zielonka poprowadził Zimę w stronę biedniejszej części Targu. Szli miarowym krokiem coraz bardziej oddalając się od Kwadratu, tym samym stopniowo pozostawiając za sobą linię murowanych budynków...

Dzwonnik z Notre Dame

W gruzy się sypie...

Bliskie spotkania

Chodźmy...

Sen o Ważnym Dniu

Opowiadanie napisane na konkurs związany ze słowem "JUBILEUSZ". Horror... swego rodzaju (nie do końca poważny).

Podstęp

Historia trudnej miłości, która powraca po latach.

Dwa dni z życia wariata.

Rozważania o normalności? Co to jest normalność a co nienormalność?

REKLAMA

WYBIERZ TYP

Opowiadanie
Powieść
Scenariusz
Poezja
Dramat
Poradnik
Felieton
Reportaż
Komentarz
Inny

CZYTAJ

NOWE OPOWIAD.
NOWE TYTUŁY
POPULARNE
NAJLEPSZE
LOSOWE

ON-LINE

Serwis przegląda:
1845
użytkowników.

Gości:
1845
Zalogowanych:
0
Użytkownicy on-line

REKLAMA

POZYCJA: 82559

82559

Chciałem być - Rozdział 1... cisza przed rozpierdo

Data
25-04-06

Typ
O-opowiadanie

Kategoria
Komedia/Romans/Przyjaźń

Rozmiar
3 kb

Czytane
208

Głosy
1

Ocena
4.00

Zmiany
25-04-13

Dostęp
W -wszyscy

Przeznaczenie
W-dla wszystkich

Autor: Excelsior

Podpis: JK

Kiedy 34 letni, niezbyt rozgarnięty życiowo Janek dowiaduje się że może być synem znanego muzyka rockowego jego życie zmienia się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Janek wie że czar może w końcu prysnąć dlatego stara się dotrzeć do rockmana

Opublikowany w:

Chciałem być - Rozdział 1... cisza przed rozpierdo

Parking przed Leroy Merlin był tego dnia pełen ludzi, którzy wyciągali ze swoich bagażników zwinięte w rulon dywany. Janek patrzył na nich z mieszaniną rozbawienia i politowania. Wiedział, o co chodzi. Polska kombinatoryka w najlepszym wydaniu.

Wysiadł z samochodu, poprawiając niedopiętą kraciastą koszulę, która na jego lekko zaokrąglonej sylwetce wyglądała, jakby ledwo przeszła próbę rozciągliwości. Włosy miał w nieładzie, jak zwykle. Nawet kiedy próbował je uczesać, wydawały się buntować przeciw jakiejkolwiek formie porządku.

Pchnął drzwi budki parkingowej, nie siląc się na uprzejmość. W środku, na wysiedzianym fotelu, siedział Rysiek, chudy sześćdziesięciolatek z siwymi włosami i twarzą, która mówiła jedno: widział już wszystko i nic nie mogło go zdziwić. W rękach trzymał plastikowy kubek z kawą, której niemal nie rozlał, kiedy Janek wtargnął do środka.

– Puka się! – warknął Rysiek, strzepując kilka kropel na spodnie.

– Spokojnie, to tylko ja – mruknął Janek, podając mu białą papierową torebkę. – Dealer narkotykowy.

Rysiek uniósł brew, po czym wyciągnął z torby małą buteleczkę. Etykieta z liściem marihuany i napisem „CBD" połyskiwała w mdłym świetle żarówki. Zmarszczył czoło, próbując odczytać mikroskopijne litery na etykiecie.

– To na pewno to samo co ostatnio? – zapytał jakby z niedowierzaniem.

– Na pewno, panie Rychu – zapewnił Janek. – Mam prośbę. Jak przyjedzie mój pryncypał, niech mi pan puści głuchego.

– Ten Darecki? – Rysiek schował buteleczkę do kieszeni kurtki zawieszonej na haczyku.

– Dokładnie.

– Dobra, tylko jak nie zapomnę.

– Dzięki.

Janek obrócił się do wyjścia, ale zanim wyszedł, Rysiek spojrzał przez zakurzone okienko budki na ludzi z dywanami.

– A co oni dzisiaj wszyscy tak zapierdalają z tymi chodnikami? – rzucił.

Janek westchnął i przystanął na chwilę.

– Nie wie pan? – zapytał, jakby to była najoczywistsza rzecz na świecie. – Zawsze tak jest w maju. Przed komuniami jak rodzina ma przyjechać, biorą dywan na weekend, a po imprezie robią zwrot, bo niby coś nie pasuje.

Rysiek pokiwał głową, jakby właśnie odkrył jakąś głęboką prawdę o ludzkiej naturze.

– Tak można? – zdziwił się.

– I tu jest właśnie pies pogrzebany – odparł Janek. – Dlatego muszę wiedzieć, kiedy przyjedzie...

Głośny klakson przerwał mu w pół zdania. Obydwaj spojrzeli w stronę wjazdu. Janek, w swoim ustawionym fabrycznie nieogarnięciu, zaparkował jak ostatni kretyn, blokując przejazd. Za jego autem stała ciemna Skoda Octavia, a kierowca walił w klakson z entuzjazmem kogoś, kto uważa, że hałas rozwiąże wszystkie problemy świata.

Na twarzy Ryśka pokazał się grymas, który Niemcy mogliby pewnie nazwać schadenlächeln. W sumie ciekawe czy mają na to takie słowo?

– Czyli już nie puszczać tego głuchego? – rzucił z przekąsem.

Podpis:

2025

Dodaj ocenę i (lub) komentarz

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ OCENĘ

Twoja ocena:


5	4,5	4	3,5	3	2,5	2	1,5	1

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ KOMENTARZ

Twój komentarz: