Dlaczego kamień jest najmądrzejszym bytem

UŻYTKOWNIK

Nie zalogowany
Logowanie
Załóż nowe konto

KONKURS

W sierpniu nagrodą jest książka
Wszystkie złe miejsca
Joy Fielding
Powodzenia.

SPONSOROWANE

Opowiadania z Wieloświata: Siostra Czerwień cz.3

Duszy twarze

Sen o Ważnym Dniu

Opowiadanie napisane na konkurs związany ze słowem "JUBILEUSZ". Horror... swego rodzaju (nie do końca poważny).

Podstęp

Historia trudnej miłości, która powraca po latach.

Krzyż

Traumatycznie. Przeczytaj i spróbuj zrozumieć, co powinno spotkać właśnie Ciebie.

Brak

Wiersz filozoficzny

Dwa dni z życia wariata.

Rozważania o normalności? Co to jest normalność a co nienormalność?

Liście lecą z drzew

Krótki wiersz

Zapach deszczu.

Takie moje wspomnienia.

Nowa Atlantyda

Jedna z przyszłości futurystycznych zawartych w e-booku "Futurystyka" (Przyszłość kiepska)

Nowozrodzenie

Czym jest zbawienie.

REKLAMA

WYBIERZ TYP

Opowiadanie
Powieść
Scenariusz
Poezja
Dramat
Poradnik
Felieton
Reportaż
Komentarz
Inny

CZYTAJ

NOWE OPOWIAD.
NOWE TYTUŁY
POPULARNE
NAJLEPSZE
LOSOWE

ON-LINE

Serwis przegląda:
1799
użytkowników.

Gości:
1799
Zalogowanych:
0
Użytkownicy on-line

REKLAMA

POZYCJA: 8282

8282

Dlaczego kamień jest najmądrzejszym bytem

Data
04-08-09

Typ
W-poezja

Kategoria
Filozofia/-/-

Rozmiar
1 kb

Czytane
2130

Głosy
4

Ocena
5.00

Zmiany
04-08-09

Dostęp
W -wszyscy

Przeznaczenie
W-dla wszystkich

Autor: Heavenblind

Podpis: Ava

To jest mój pierwszy wiersz, który chciałabym tu opublikować.

Opublikowany w:

Dlaczego kamień jest najmądrzejszym bytem

Mchem jak brodą porastam.
Pomyśl przez chwilę, którą masz.
Ja tu jestem a obok mnie
Mi podobni.

Trwam tu, w tym miejscu, od czasu kiedy pewien wędrowiec
swoją stopą zafundował mi ekskomunikę z wygodnego
dołka o metr drogi stąd.
Nie wiem co się z nim stało.

Podobno daliście mu nieśmiertelność,
słyszałem jak sprzeczaliście się o to chwilę później,
przechodząc całkiem niedaleko mnie.
Ledwo słyszałem, bo szeptaliście ciszej od własnego oddechu, a dookoła świat w hukach był cały czerwony.
O mało nie wgnietliście mnie w ziemie ciężkim obówiem.

Mówiliście że on stworzył wszystko,
ale to nie prawda. Byłem tu zanim przyszedł i wniósł
nieproszone zmiany.

Jeszcze chwila, wiem, że niewiele macie czasu.
Ja też się starzeję, nie jestem już taki zwarty jak kiedyś
i prawdę mówiąc zrobiłem się chyba nieco zrzędliwy.
Przez te wszystkie lata zdziwaczałem i zacząłem mówić sam do siebie.
Cóż za absurdalny pomysł, że moglibyście mnie zrozumieć!

Weź mnie w swe ciepłe dłonie, popatrz na mnie ze zrozumieniem, upewnij w przekonaniu, że mnie słyszysz, że jeszcze nie zwariowałem...

A potem odłóż na miejsce.

Podpis:

Ava

29 lipca 2004

Dodaj ocenę i (lub) komentarz

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ OCENĘ

Twoja ocena:


5	4,5	4	3,5	3	2,5	2	1,5	1

ZALOGUJ SIĘ ŻEBY DODAĆ KOMENTARZ

Twój komentarz: