DRUKUJ

 

Ja czyli My

Publikacja:

 04-02-02

Autor:

 Lord Raziel
Występują:
Bestia - Pierwsza część Człowieka. Odpowiada za postępowanie według instynktu. Wygląda jak niedźwiedź, lecz ma dłuższe pazury i bardziej płaską twarz na której widać zarys Człowieka.
Umysł - Druga część Człowieka. Odpowiada ze postępowanie według logiki. Niby wygląda jak Człowiek, ale ma wychudłe ciało i przerośniętą głowę.
Demon - Trzecia część Człowieka. Z początku nie był integralna częścią człowieka, ale po pewnym czasie zlał się z nim w jedno. Odpowiada za postępowanie sprzeczne z naturą obu pozostałych. Niczym mityczny anioł, lecz ze skrzydłami nietoperza i zniekształconym ciałem. Na jego twarzy widać akcenty z Twarzy Człowieka. To Demon odpowiada za opętanie człowieka.
Człowiek - On.
Kobieta - Samica, którą demon opętał Człowieka.

Miejsce dramatu
Rzecz się dzieje kwartowym pomieszczeniu. Na razie wypełnia je ciemność.

Z nicości wyłania się Człowiek, po chwili wychodzi z niego Demon. Dotyka oczu Człowieka i wyskakuje przez nie Umysł, który znika w ciemności. Demon dotyka mięśni Człowieka oddzielając od niego Bestię, która również ucieka w mrok. Demon znika. Człowiek opada na kolana i zaczyna płakać.
Nagle w jedynym z rogów pokoju pojawia się światło i stoi w nim Demon. Uśmiecha się i wyciąga rękę przed siebie. W środku pokoju pojawia się snop światła. Powoli z ziemi wysuwa się podest. Nagle z nicości staje na nim przerażona Kobieta. Demon jeszcze bardziej się uśmiecha i zaciska pięść. Kobieta zostaje zamrożona w bloku lodu, czystym niczym kryształ. Światło nad Demonem znika. Pojawia się za to następne. Stoi w nim Bestia. Przygląda się zamrożonej Kobiecie.

<Bestia>
Moja słodka. Moja cudowna.
(Nachyla się w stronę monolitu i gdy ma go dotknąć znika w ciemnościach)
(Pojawia się Umysł)

<Umysł>
Teraz jesteś moja i tylko moja.
(Uśmiecha się okrutnie. Stoi w bezruchu)
Zamrożona spędzisz ze mną wieczność.
(Znika)

(Pojawia się Człowiek)
(Powoli dochodzi do siebie. Podnosi głowę i spogląda na lodowy monolit)
Co u licha? Gdzie? Uwolnię cię!
(Rzuca się w stronę monolitu z pięściami, lecz nim go dosięga znika w ciemnościach)

(Lód pęka i znika w ciemnościach. Bezwładne ciało Kobiety osuwa się na podest. Spływają z niej kawałki lodu)

(Pojawia się Demon. Teraz się już nie uśmiecha. Spogląda tylko na ciało kobiety, by po chwili zniknąć w mroku)
(Pojawia się Bestia)
<Bestia>
Moja słodka. Moja piękna.
(Zaczyna zlizywać krople wody spływające z ciała nieprzytomnej Kobiety i po chwili znika)

(Pojawia się Umysł)
<Umysł>
Choć jesteś bezwładna jesteś tylko moja. Nic cię mnie nie odbierze. Taką już zostaniesz do końca.
(Umysł znika)

(Pojawia się Człowiek)
(Zaczyna reanimować Kobietę)
<Człowiek>
Obudź się! Na wszystkich bogów! Obudź się!
(Gdy kobieta zaczyna się budzić Człowiek znika)

(Pojawia się Demon)
(Patrzy na Kobietę a ona zdaje się go nie zauważać. Po chwili odwraca się i odchodzi w ciemność)

(Pojawia się Bestia)
<Bestia>
Moja słodka, moja piękna.
(Bestia całuje Kobietę po czym znika.)

(Pojawia się Umysł)
(Przez kilka chwil patrzy Kobiecie w oczy i rozpływa się w ciemności)

(Pojawia się człowiek)
(Robi to samo, co Bestia i Umysł, lecz po chwili otrząsa się i smutek gości na jego twarzy.)
<Człowiek>
Musisz odejść... Wiem... Nie należysz do mnie...
(Unosi rękę i na krawędzi świata pojawiają się świetliste wrota. Człowiek znika kobieta wstaje)

(Pojawia się Demon)
(Kiwa głową)
(Demon znika)

(Pojawia się Bestia)
<Bestia>
Nie pozwolę ci odejść!
(Gdy unosi rękę by zaatakować Kobietę, jakiś tajemniczy kształt przelatuje nad Kobietą i z impetem wciąga Bestię w mrok)

(Pojawia się Umysł)
<Umysł>
Nigdy stąd nie odejdziesz!
(Hipnotycznym wzrokiem zmusza Kobietę do ponownego położenia się)
(W pewnym momencie ciszę rozświetla odgłos uderzenia i Umysł chwieje się na nogach. Odwraca się i rzuca się w mrok)

(Pojawia się Człowiek)
<Człowiek>
Idź już
(Kobieta dostrzega łzę na policzku Człowieka, lecz odchodzi)
(Człowiek zwraca się do ciemności z której dochodzą odgłosy walki)
Bestio!
(Z mroku wyłania się Bestia)

<Bestia>
Czego chcesz Człowieku?

<Człowiek>
Dość tego!
(Chwyta Bestię za dłonie i wchłania ją do siebie)
(Przez chwilę widać jak twarz Człowieka przyjmuje znamiona Bestii, lecz powraca on ponownie do swojego pierwotnego stanu)
Umyśle!
(Walka przerywa się i z ciemności wychodzi Umysł)

<Umysł>
Czego chcesz Człowieku?

<Człowiek>
Dość tego!
(Człowiek wchłania Umysł przez spojrzenie)
(Przez chwilę przyjmuje jego cechy, lecz znowu powraca do normalności)
Demonie!

(Z mroku wyłania się Demon)
<Demon>
Nie.

<Człowiek>
Dlaczego?

<Demon>
Nie należę do twojego świata i ty nie masz nade mną władzy.

<Człowiek>
Panuję nad tobą

<Demon>
Tylko gdy tego chcę.
(Człowiek zespala się z Demonem)

Data:

 02.02.2004

Podpis:

 Lord_Raziel

http://www.opowiadania.pl/main.php?id=showitem&item=4882

 

Powyższy tekst został opublikowany w serwisie opowiadania.pl.
Prawa autorskie do treści należą do ich twórcy. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Szczegóły na stronie opowiadania.pl